گُلين : 1- (در قديم) به رنگ گل سرخ؛ 2- (به مجاز) زيبا و شاداب؛ 3- (در تركي)/galin/ عروس.

گلي : (گل + ي (پسوند نسبت))، 1- منسوب به گل؛2- به رنگ سرخ، به گونه‌ي گل، به رنگ گل؛ 3- نام نوعي ياقوت كه آن را وردي نيز گويند؛ 4- (به مجاز) زيبا رو و لطيف.

گلنوش : 1- (در قديم) (در موسيقي ايراني) از الحان قديم ايراني؛ 2- گلِ نوش، گل؛ 3- (به مجاز) داراي زيبايي هميشگي.

گوهرناز : [گوهر = (به مجاز) نهاد و سرشت، هر شخص يا چيز والا و نفيس+ ناز = كرشمه، غمزه، قشنگ، زيبا] 1- ويژگي شخصي كه در نهاد و سرشت او ناز و غمزه هست؛ 2- شخص (زن) ارزشمند، والا و نفيس كه قشنگ و زيباست.

مَهبان : (مَه = ماه + بان (پسوند محافظ یا مسئول))، (به مجاز) زیبا و مهتاب رو.

مِهبانو : بانوي بانوان، سرور بانوان، بزرگ زنان.

مَهتا (مَه تا) : 1- همانند ماه، چون ماه؛ 2- (به مجاز) زيبارو.

مَهتاب : 1- نور و روشنايي ماه؛ 2- مهتابي.

مَهتاج : (= ماه تاج)، 1- تاج ماه؛ 2- (به مجاز) زيباي زيبايان.

مَهدا : (عربي) اول شب، پاسي از شب، آرامش شب.