اولدوز: (تركي) ستاره، اختر، كوكب، نجم.

اوين : (= آوين) 1- آوردن؛ 2- (اَعلام) نام منطقه‌اي در شمال غرب تهران، که پیشتر از روستاهای شمیران بود.

ايپك: (تركي) ابريشم، حرير، ابريشمي.

ايدا: ياري نمودن.

ايران : 1- نجد (فلات) ايران، كشور (مملكت) ايران؛ 2- آزادگان.

ايران‌دخت : (ايران + دخت = دختر)، دختر ايران، دختر ايراني، دختر آريايي.

ايرانه : (ايران + ه (پسوند نسبت))، منسوب به ايران، مربوط به ايران، ايراني، منتسب به ايران‌ زمين.

ايرن : گونه‌اي ديگر از واژه‌ي ايران، گ ايران.

ايلا: (عربي) 1- ايلا و ايله در قاموس كتاب مقدس به معني درختان آمده؛ 2- (اَعلام) نام شهري در ساحل شرقي خليج بحر قلزم.

ايلناز : (ترکی ـ فارسی) (ایل + ناز = افتخار، نوازش، زیبا)، 1- افتخار ایل؛ 2- مورد نوازش ایل؛ 3- نازنین ایل.