آرتادخت: (آرتا + دخت = دختر)، 1- دختر راست گفتار و درست كردار، دختر پاك و مقدس؛ 2- (اَعلام) نام بانويي فرهنگدار و اقتصاد دان است كه در زمان اشكانيان به خزانه داري يكي از شهرياران اشكاني رسيد.

آرتِميس : (معرب از يوناني)، (اَعلام) 1) نام يكي از چند تن الهه‌ي يوناني كه بر سكه‌هاي اشكاني صورت يا علامت آنها نقش شده است؛ 2) آرتميس (در میتولوژی يونان) ايزد بانوی حامی شكار، حیوانات وحشی، گیاهان، عفت زنان و تولد کودکان بوده است؛ 3) نام يكي از بانوان ايران باستان در زمان خشايارشا كه دريادار بود.

آرتينا : (آرتين + ا (پسوند اسم ساز))، منسوب به آرتين، ( آرتين. 1- و 2-

آرشيدا: (آر + شيد + الف اسم ساز)، آريائي درخشان.

آرمينا : 1- (آرمين + ا (پسوند نسبت))، منسوب به آرمين؛ 2- (اَعلام) نام ساتراپ نشينِ [سرزمين تحت فرمان استاندار] ارمنستان كه پارسيان (ايرانيان) به آن «آرمينا» و بابليان به آن «اورارتو» مي‌گفتند.

آرمينه : (آرمين + ه/-e/ (پسوند نسبت))، منسوب به آرمين، آرمين. 1) و 2)

آرنوش : (آر = آريايي، ايراني + نوش = جاويد) روي هم به معني ايراني و آريايي جاويد.

آرنيكا : 1- (در گياهي) هميشه بهار كوهي، تنباكوي كوهي؛ 2- (در عربي) دُخانُ‌الفُوج، خانِقُ الفَهد؛ 3- (در انگليسي، فرانسه و آلماني) آرنيكا، Arnica.

آريانا : 1- منسوب به آريا، آريايي؛ 2- (اَعلام) 1) نامي است كه جغرافي‌دانان يوناني به قسمتي از ايران يعني سرزمين آريائي‌ها داده بودند؛ 2) نام قديم ايران؛ [«اراتُستن» يوناني نخستين نويسنده‌ي خارجي است كه اين اسم (آريانا) را استعمال كرده و قسمتي از ايران را آريانا ناميده]؛ 3) نام دایرةالمعارف فارسی که در سالهای 1328-1348 شمسی در 6 جلد به وسیله انجمن دایرةالمعارف افغانستان در کابل منتشر شده است.

آرياناز : 1- مايه‌ي افتخار نژاد آريايي؛ 2- مظهر زيبايي و جمال نژاد آريايي.