آلاله : (در گياهي) گياهي است از تيره‌ي آلاله‌ها، شقايق، لاله‌ي نعمان، لاله‌ي قرمز.

آلما : 1- درخت سيب جنگلي؛ 2- (در تركي) سيب؛ [درخت سيب جنگلي را در رودسر سيب، هسيب و هسي و در توالش سف و در ارسباران و آستارا «آلما» مي‌خوانند].

آلين : (آل= سرخ + ين (پسوند صفت ساز))، 1- سرخ گون، قرمز رنگ؛ 2- (اَعلام) (در قدیم) نام روستايي در مرو، سفلاي رودخارقان.

آلينا: (به مجاز) زيبا و سرخ روي.

آمال: (عربي) جمع امل، اميدها، آرزوها.

آمنه : (عربي) (مؤنث آمن) 1- ايمن و بي‌خوف، در امن و امان؛ 2- (اَعلام) [حدود 46 پیش از هجرت] دختر وهب ابن عبد مناف ابن زهره و مادر پیامبر اسلام(ص).

معنی نام آميتيس (آمي تيس) : (اَعلام) شاهدخت ايراني دختر هووخشتر (شاه ماد) و نوه‌ي كياكسار پادشاه ماد كه پس از آن كه نبرد بين شام و بابل و مصر با مادها به صلح انجاميد به خواست پادشاه وقت كه پدرش بود، به همسری بخت النصر پادشاه مصر در آمد. وي (بخت النصر) باغ هاي معلق بابل [از عجايب هفتگانه] را براي زنش آميتيس ساخت.

آنا : (تركي) 1- زن، مادر، والده، مام؛ 2- زن سالخورده؛ 3- اساسي، پايه؛ 4- (اَعلام) (در میتولوژی یونان) آناپرانا خواهر ملکه دیدون، Didon که افسانه‌ي او به هنگام کوچ مردم تروا به سرزمین های لاتین رواج یافت.

آنالي: (تركي) [از دو جزء آنا (مادر) + پسوند نسبت ساز (لي)] 1- دارنده‌ي محبت؛ 2- برخوردار از محبت مادر؛ 3- مادر دار، داراي مادر.

آناهيت : (اوستايي) (= آناهيتا)، ( آناهيتا.