نيكزاد : پاك نژاد، پاك سرشت، پاك گوهر.

نيكنام : داراي آبرو و اعتبار اجتماعي، خوشنام.

نيما : 1- نام كوهي است حوالي نور؛ 2- (اَعلام) 1) نام يكي از اسپهبدان تبرستان؛ 2) تخلص شعري علي اسفندياري (نيما يوشيج) [1274-1338 شمسی] شاعر ایرانی و بنیانگذار شعر نو فارسی. دیوان شعر، مقاله ها و یادداشتها و نامه هایش چاپ شده است.

معنی اسم نویان : به نقل از ویکی پدیا ؛ نویان کلمه ای مغولی است و به معنی شاهزاده و امیر است. ریشه این کلمه در زبان مغولی است. ترک ها ملوک و سلاطین را بدین نام می خوانند.

ماجد : (عربي) داراي مجد و بزرگي، بزرگوار.

مادیار : (ماد = مادر + يار = كمك كننده، ياور، مددكار) ياور و كمك كننده مادر، مددكار براي مادر.

مارتیا : (پهلوي) 1- آدمي، انسان؛ 2- (اَعلام) نام پیشوای شورش عیلام در کتیبه‌ي بیستون، منسوب به داریوش اوّل.

ماردین : 1- نام يكي از شهرهاي كردستان تركيه است كه در دامنه‌ي جنوبي قراجه داغ واقع است؛ 2- (اَعلام) جزيره مشرف بر دُنيسرودارا.

مازیار : (= ماه ايزديار، مازديار) 1- صاحبِ كوه ماز؛ 2- (اَعلام) پسر ونداد هرمز از فرزندان سوخراي بزرگ، وي از سال 208 هجري قمري از جانب مأمون حاكم طبرستان، رويان و دماوند شد و در اندك مدتي سراسر طبرستان را به تصرف درآورد وي از سال 224 هجري قمري به دستياري افشين از فرمان خليفه سرپيچيد و با بابك خرمدين پيمان بست. ولي كوهيار برادر وي به اميد اينكه خود بر طبرستان حكومت كند وسايل دستگيري مازيار را به دست عمال خليفه فراهم ساخت. مازيار به سال 255 هجري قمري در بغداد به قتل رسيد.

ماکان : (عربي) 1- (در قديم) آنچه بوده است؛ 2- (اَعلام) نام پسر كاكي از سران ديالمه [قرن 3و 4 هجری] كه در آغاز نزد ابوالحسين ناصر در گرگان بسر مي‌برد و از سران با نفوذ او بود و مدتي از جانب وي بر «تميشه» حكومت مي‌كرد.