نَسيم : (عربي) 1- باد ملايم و خنك، باد بسيار آرام؛ 2- (در قديم) بوي خوش؛ 3- (در عرفان) تجلي جمالي الهي و رحمت متواتر و نفس رحماني را گويند.

نَصيبه : (عربي) (مؤنث نَصيب)، نصیب.

نَشمیل : (کردی) 1- زیبای دلکش و نازک اندام؛ 2- خوشگل.

نُصرت : (عربي) 1- ياري، كمك؛ 2- (در قديم) پيروزي، فتح.

نشاط : (عربي) 1- شادي، خوشي، سرزندگي؛ 2- (در قديم) ميل، عزم، شوق.

نَسيمه : (عربي ـ فارسي) (نسيم + ه (پسوند نسبت))، 1- باد بسيار ملايم؛ 2- (در قديم) بوي خوش.

نَسيما : (عربي ـ فارسي) (نسيم + ا (پسوند نسبت))، منسوب به نسيم، و نسيم.

مَهسا : (مه = ماه + سا (پسوند شباهت))، 1- مثل ماه، مانند ماه؛ 2- (به مجاز) زيبارو.

مَهسان : (مه = ماه + سان (پسوند شباهت))، + مهسا.

مهستا : (مهست = بزرگترین، مهمترین + ا (پسوند نسبت))، 1- منسوب به مهست؛ 2- (به مجاز) دختر بزرگتر و مهمتر؛ 3- (به مجاز) دارای قدر و مرتبه ی عالی.