زاهد : (عربي) 1- پارسا، پرهيزكار؛ 2- (در تصوف) آن كه از دنيا و بهره‌هاي آن روي گردان است و مدام در حال عبادت و ذكر است؛ 3- (اَعلام) شيخ زاهد گيلاني از عارفان بنام ايراني در قرن 7 هجري.

راشد : (عربي) 1- آن كه در راه راست است؛ 2- (به مجاز) ديندار، متدين؛ 3- (اَعلام) لقب ابو جعفر منصور، خليفه‌ي عباسي [529-530 قمری] که بر اثر لشکر کشی غیاث‌الدین مسعود سلجوقی از بغداد گریخت و در راه اصفهان به دست فدائیان اسماعیلی کشته شد.

ربيع : (عربي) 1- فصل اول سا ل، بهار؛ 2- (در گاه شماري) نام دو ماه از سال قمري؛ 3- (در تصوف) مقام بسطت در قطع مسافت سلوك؛ 4- (اَعلام) ابن احمد اخويني (يا اجويني) نجاري مكني [كنيه او] به ابوبكر يا ابو حكيم، شاگرد ابوبكر محمّد ابن زكرياي رازي و مؤلف هدايه‌المتعلهين في طب.

رحمان : (عربي) 1- مهربان و بخشاينده (صفت خاص خداوند)؛ 2- از نام‌هاي خداوند؛ 3- (اَعلام) نام سوره‌ي پنجاه و پنجم قرآن كريم داراي هفتاد و هشت آيه.

رحمت :(عربي) 1- دلسوزي و مهرباني؛ 2- مهرباني و بخشايندگي و عفو مخصوصِ خداوند.

رحيم : (عربي) 1- بسيار مهربان، مهرباني؛ 2- (اَعلام) از نام‌ها و صفات خداوند.

رزاق : (عربی) 1- روزی دهنده؛ 2- از نام های خداوند.

رَسام : (عربي) (در قديم) رسم كننده، طراح، نقاش.

رَسول : (عربي) 1- پيغمبر [خدا]؛ 2- (در قديم) آن‌كه از طرف كسي براي بردن پيغام فرستاده مي شود، پيك، قاصد؛ 3- (اَعلام) رسول الله پيامبر اسلام(ص).

رَشاد : (عربي) به راه راست بودن، هدايت يافتن، رستگاري.