حكيم :(عربي) 1- پزشك، طبيعت، دانا، خردمند، فرزانه، دانا به چيزي (داننده‌ي امري)؛ 2- از نام‌هاي خداوند.

حَمّاد : (عربي) بسيار سپاسگزار، بسيار حمد كننده و ستاينده.

حمد : (عربي) 1- شکرگزاری کردن، سپاس و ستایش کردن، شکر، سپاس؛ 2- الحمد، سوره ی اول از قرآن کریم دارای هفت آیه، فاتحة الکتاب.

حمزه : (عربي) 1- شير، شير بيشه؛ 2- (اَعلام) 1) حمزة ابن عبدالمطلب: [حدود 53 پیش از هجرت – 3 هجری] عموي پیامبر اسلام(ص)، از نخستین مسلمانان و از دلاوران عرب، که در جنگ اُحُد شهید شد و سیدالشهدا لقب یافت؛ 2) حمزه‌ي اصفهانی: [قرن 4 هجری] ادیب و مورخ عربی نویس ایرانی، از آثار اوست: تاریخ پیامبران و شاهان و کتابُ التَنبیه.

حَمود : (عربي) 1- ستوده و پسنديده؛ 2- حمد كننده، بسيار سپاسگزار پروردگار.

حميد : (عربي) 1- ستوده، ستايش شده.

حميدرضا : (عربي) از نام‌هاي مركب، حميد و رضا.

حميدعلي: (عربي) از نام‌هاي مركب، حميد و علي.

حَنّان : (عربي) 1- آرزومند، مشتاق؛ 2- بخشاينده؛ 3- بسيار مهربان؛ 4- نوحه و زاري كننده؛ 5- از نام‌هاي خداوند.

راست؛ مستقیم. ثابت و پایدار در دین. کسی که متمسک به ‌دین اسلام یا در ملت ابراهیم و موحد باشد. معنی اسم حنیف: (تلفظ: hanif) (عربی) درست و پاک، راستین، (در ادیان) معتقد به یگانگی خداوند، خداپرست پیش از ظهور اسلام – درست و پاک، راستین، خداپرست