شمامه : (عربي) 1- (در قديم) رايحه و بوي خوش؛ 2- گلوله‌ي خوشبو، دستنبو؛ 3- (به مجاز) شخص يا چيز دوست داشتني و خوشايند.

شُميلا : قلب شده‌ي [پديده آوايي در زبان مثل: ديوار و ديوال] شُميرا. شُميرا و سميرا. 1-

شهپر : (= شاه پر)، هر يك از پرهاي اصلي پرندگان.

شوكت : (عربي) 1- جاه و جلال؛ 2- عظمت، بزرگي

شوكا : 1- نوعي گوزن بومي اروپا و آسيا؛ 2- (در مازندراني) به معني آهو و غزال.

شورانگيز : 1- ايجاد كننده‌ي هيجان، هيجان انگيز؛ 2- (در قديم) آشوب به پا كننده، فتنه انگيز.

شَمین : (عربی ـ فارسی) (شم = بو، رایحه + ین (پسوند نسبت))، خوشبو.

شميمه : (عربي) (در قديم) بوي خوش.

شميم : (عربي) (در قديم) بوي خوش.

شهد : (عربي) 1- عصاره‌ي ميوه كه بر اثر جوشيدن غليظ شده است؛ 2- ماده‌ي قندي مذاب يا مايع؛ 3- (در قديم) عسل؛ 4- (در قديم) (به مجاز) هر چيز دلپذير و مطبوع.