سَروه : (کردی) نسیم، باد ملایم، باد خنک، ایاز.

سَروي : 1- منسوب به سرو؛ 2- نوعي از خطوط اسلامي؛ 3- نخلي، شجري.

سَروين : 1- (در قديم) شبيه سَرو؛ 2-(در كردي) روسري و چارقد.

سَريرا : (سَرير + ا (پسوند نسبت))، منسوب به سَرير، ) سَرير.

سُعاد : (عربي) (اَعلام) نام زن محبوبي در عرب، نام معشوقه‌اي در عرب.

سَعادت : (عربي) 1- خوشبختي؛ 2- (در احكام نجوم) سعد بودنِ ستاره‌ها و تأثير آنها بر سرنوشت انسانها.

سعاده : (عربی) 1- نیک بختی، خوشبختی؛ 2- (در احکام نجوم) سعد بودنِ ستاره ها و تأثیر آنها بر سرنوشت انسان ها.

سَعديه : (عربي) (سعد + ايّه/iyyeـ/ (پسوند نسب))، 1- منسوب به سعد، سعد. 1- ؛ 2- (به مجاز) سعادتمند و خوشبخت؛ 3- (اَعلام) آرمگاه سعدی در شمال شرقی شهر شیراز در استان فارس.

سعيده : (عربي) 1- (مؤنث سعيد)، ( سعيد. 1- و 2- ؛ 2- (اَعلام) 1) رودی از رشته کوه اطلس، در شمال غربی الجزایر به ارتفاع 1180 متر؛ 2) نام استانی در شمال غربی الجزایر؛ 3) نام شهری در مرکز استان سعیده در الجزایر، در کنار کوه سعیده.

سَكينه : (عربي) 1- (= سكينت)، آرامش خاطر؛ 2- (اَعلام) [قرن 1و 2 هجری] دختر امام حسين(ع)، همسر مصعب ابن زّبیر. در مدینه وفات یافت.