نَصيبه : (عربي) (مؤنث نَصيب)، نصیب.

نَشمیل : (کردی) 1- زیبای دلکش و نازک اندام؛ 2- خوشگل.

نُصرت : (عربي) 1- ياري، كمك؛ 2- (در قديم) پيروزي، فتح.

نشاط : (عربي) 1- شادي، خوشي، سرزندگي؛ 2- (در قديم) ميل، عزم، شوق.

نَسيمه : (عربي ـ فارسي) (نسيم + ه (پسوند نسبت))، 1- باد بسيار ملايم؛ 2- (در قديم) بوي خوش.

نَسيما : (عربي ـ فارسي) (نسيم + ا (پسوند نسبت))، منسوب به نسيم، و نسيم.

نَغمه : (عربي) 1- (در موسيقي) آهنگ يا ملودي؛ 2- آواز، تصنيف يا صوت موسيقيايي كه از آلات موسيقي بر مي‌خيزد؛ 3- (در موسيقي ايراني) گوشه‌اي در دستگاه شور و آواز بيات تُرك از ملحقات شور، دستگاه‌هاي سه‌گاه، چهارگاه، ماهور، راست پنج‌گاه و نوا؛ 4- (در موسيقي ايراني) نت يا صدايي كه داراي زير و بمي مشخص باشد.

نَظاره : (عربي) (در قديم) بيننده، تماشاگر.

نَظيره : (عربي) (مؤنث نظير)، 1- همتا، همانند؛ 2- (در ادبيات) شعر يا داستاني كه به استقبال از شاعر يا نويسنده ديگري سروده يا نوشته مي شود.

نُقره : (از سغدي) (در شيمي) فلزي گران‌بها، نرم، و سفيد با جلاي فلزي كه در ساختن زيور آلات، آينه و… بكار مي‌رود، سيم.