آتور : (پهلوي) 1- آتش، آذر؛ 2- (اَعلام) 1) يك بخش از تقويم قديمي ايراني كه مغهاي دوران پادشاهی ماد بر پايه روح و زرواني آن را تغيير داده‌اند؛ 2) نام فرشته‌ي در ایران باستان.

آتيلا : 1- (تركي) (آت به معني اسب + يلا (صفت))، به معني چابك، شجاع؛ نامي، نامدار(؟)؛ 2- (اَعلام) پادشاه هون‌ها [434-453 میلادی] که به روم شرقی تاخت و کشتار و ویرانی بسیار کرد، در جنگ با روم غربی شکست خورد، کشیشان به او تازیانه‌ي خدا لقب داده بودند.

آدَرین :(آدرین= آتش + ین (پسوند نسبت))، آتشین، سرخ روی.

آراد : 1- (اَعلام) (در آیین زرتشتی) نام فرشته‌ي موكل بر دين و تدبير امور و مصالحي كه به روز آراد متعلق است، روز بيست و پنجم ماه شمسي به نام اوست؛ 2- (در پهلوي) آراي، آراينده.

آراز : (تركي) 1- ارس؛ 2- (اَعلام) قهرمان منسوب به طايفه‌ي آس. + ن.ك. آراس، 1-

آراس : 1- (در تركي) آراز، به معني رود ارس؛ 2- (اَعلام) مرکز استان پادوکاله، در شمال فرانسه.

آران : (اَعلام) 1) نام پادشاه آذربايجان در عهد باستان؛ 2) نام سرزميني در شمال غربي ايران و مغرب درياي خزر (كشور آذربايجان)؛ 3) نام شهري است كه قباد آن را بنا كرده است؛ 4) نام شهري در كاشان.

آرتا : (اوستايي) مقدس، راست گفتار، درست كردار.

آرتان : (اَعلام) نام برادر داريوش و پسر ويشتاسپ.

آردين : (آرد= آرت = مقدس+ ين (نسبت))، منسوب به آرد و آرت، آرد و آرت، به معناي مقدس.