سَلامت : (عربي) 1- سالم، تندرستي، صحت؛ 2- (در حالت قيدي) بطور سالم، در حال صحت؛ 3- (در قديم) امنيت و آرامش، رستگاري.

سَلامه : (عربي) (اَعلام) سلامه يا سلافه مشهور به شهربانو دختر يزدجرد ابن شهريار يا هرمزان و همسر امام حسين(ع).

سُلدا : (تركي) حامي، ياور.

سِلما : 1- نام درختي؛ 2- (در عربي) (مؤنث سِلم) صلح، آشتي، زنِ صلح طلب.

سَلمي : (عربي) (در گياهي) نام گياهي است؛ (اَعلام) زني معشوقه در عرب و (به مجاز) هر معشوق را گويند.

سِلوا : (عربي) 1- (در گياهي) گياهي علفي، خودرو يا زينتي از خانواده نعنا، مريم گلي؛ 2- هر چيز كه تسلّي دهد؛ 3- انگبين، عسل.

سَلوی : (معرب از لاتین) (در گیاهی) 1- گیاهی علفی، خودرو یا زینتی از خانواده ی نعناع با برگ های کرک دار و گل هایی به رنگ آبیِ مایل به بنفش و به ندرت سفید شهد دار. برگ ها و سرشاخه های آن معطر و دارویی است؛ 2- مریم گلی. + ن.ک سِلوا.

سَليله : (عربي) (در قديم) دختر، دخت، فرزندِ دختر.

سَليمه : (عربي) (مؤنث سليم)، ( سليم. 1- ، 2- و 3-

سَلين : (تركي) 1- سيل مانند؛ 2- (اَعلام) نام رودخانه‌اي در آذربايجان كه از منطقه قره داغ سرچشمه مي‌گيرد.