عینا : (عربي، عیناء)، زن فراخ چشم، زن زیبا چشم.

ظریفه : (عربي) (مؤنث ظريف)، ظريف.

طَيبه : (عربي) (مؤنث طيب)، ي طيب.

ضُحا : (عربي، ضحي) 1- (در قديم) زماني پس از برآمدن آفتاب، چاشتگاه؛ 2- آفتاب، خورشيد؛ 3- (در اعلام) سوره‌ي نود و سوم قرآن كريم داراي يازده آيه.

صَهبا : (عربي) (= صَهباء) (مؤنث اصهب)، 1- سرخ و سفيد؛ 2- (در قديم) شراب انگوري، مي.

سَميرا : (عربي) 1- زن گندمگون، شميرا. [سميرا ترجمه‌ي «مهين‌بانو» است]؛ 2- (اَعلام) نام عمه‌ي شيرين است در اشعار نظامي.

سَميره : (عربي) (= سميرا)، ( سميرا. 1-

سمیعه : (عربی) گوش شنوا.

سُميه : (اَعلام) نام مادر عمار بن ياسر و اولين زن شهيده در صدر اسلام.

سَنا: (عربي) 1- (در قديم) روشنايي؛ 2- (در گياهي) گروهي از گياهان درخچه‌اي يابوته‌ايِ گرمسيري و خودرو از خانواده گل ارغوان كه برگچه و ميوه‌ي آنها مصرف دارويي دارد.