سَلینا : (ترکی ـ فارسی) (سَلین + ا (پسوند نسبت))، منسوب به سَلین، ، سَلین.

سَما : (عربي) (در قديم) آسمان.

سَمانه : 1- (مخفف آسمان) يعني سقف خانه؛ 2- نام پرنده‌اي كوچك كه به آن در تركي بلدرچين مي‌گويند.

سَمر : (عربي) 1- (در قديم) حكايت، افسانه، داستان؛ 2- (به مجاز) مشهور و گفتار و سخن.

سَمرا : (عربي) زن گندمگون.

سَمن : 1- نام گياهي (رازقي)، ياسمن؛ 2- (در قديم) (به مجاز) چهره‌ي سفيد و لطيف و همينطور بوي خوش.

سَمن‌بر : (به مجاز) داراي اندام معطّر چون سَمن، يا داراي اندام سفيد و لطيف.

سَمن‌رخ : (= سمن چهر)، ( سمن چهر.

سَمن‌ناز : (سَمن + ناز= كرشمه، ناز و غمزه) (به مجاز) زيباروي داراي ناز و كرشمه.

سَميرا : (عربي) 1- زن گندمگون، شميرا. [سميرا ترجمه‌ي «مهين‌بانو» است]؛ 2- (اَعلام) نام عمه‌ي شيرين است در اشعار نظامي.