امين‌الله : (عربي) مورد اعتماد خدا.

امين‌حسين : (عربي) 1- از نام‌هاي مركب، امين و حسين؛ 2- خوب و نیکو، درستکار و امانتدار، حسین درستکار و امانتدار.

امين‌رضا : (عربي) 1- راضی و خشنود، درستکار و امانتدار؛ 2- رضاي درستكار و امانتدار.

امين‌علي : (عربي) 1- بلند قدر و بزرگ و شريف, درستكار و امانتدار؛ 2- عليِ درستكار و امانتدار.

امين‌محمّد : (عربي) 1- محمّد درستكار و مورد اطمينان؛ 2- امين ستودني و تحسين شده؛ 3- شخص ستوده و مورد اطمينان.

امين‌مهدي : (عربي) شخصي كه درستكار و هدايت شده است.

اَنصار : (عربي) 1- یاری دهندگان، یاران؛ 2- یاران پیامبر اسلام (ص). [به آن دسته از مسلمانان اهل مدینه گفته می شود که پس از هجرت پیامبر اسلام (ص) از مکه به مدینه، به او گرویدند].

انور : (عربي) 1- روشن‌تر، روشن، نوراني؛ 2- (به گونه احترام) (به مجاز) مبارك، گرامي.

اَنوش : بي‌مرگ و جاويدان.

انوشيروان : (= انوشروان)، ( انوشروان 1- و 2- 1)