تَوانا : داراي قدرت انجام كار، نيرومند، پر قدرت، قادر در مقابلِ ناتوان.

توحيد : (عربي) 1- (در اديان) يگانه دانستن خدا؛ اقرار به يگانگي خداوند، يكتا پرستي؛ 2- اخلاص؛ 3- (در تصوف) مرحله‌اي از سلوك در آن، سالك ذهن خود را از هر چه غير حق است، خالي مي‌كند و جز به خداوند به چيزي توجه ندارد؛ 4- (اَعلام) نام شهری در شهرستان شيروان و چرداول در استان ايلام.

تقي : (عربي) 1- (در قديم) تقوا پيشه، پرهيزكار؛ 2- (اَعلام) 1) امام محمّد تقی(ع) (= امام جواد)، ابوجعفر محمّد ابن علی: [195-220 قمری] نهمین امام شیعیان؛ 2) میرزا تقی خان امیرکبیر: [حدود 1220-1268 قمری] امیرنظام، دولتمرد ایرانی، نخستین صدراعظم ناصرالدین شاه [1264-1267 قمری] و بنیانگذار دارالفنون. در دوران کوتاه خدمتش اصلاحات فراوانی را آغاز کرد که خشم قدرتهای داخلی و خارجی را برانگیخت و موجب عزل و کشته شدن او شد.

تَميم : (عربي) 1- تمام و كامل؛ 2- استوار، سخت؛ (اَعلام) نام چند تن از صحابه و اشخاص در جهان اسلام.

آوات : (در كردي) به معني آرزو.

آرتين : 1- منسوب به آرت، پاكي و تقدس؛ 2- (به مجاز) پاك و مقدس؛ 3- (اَعلام) هفتمين پادشاه ماد.

آرش : (اوستایی) 1- درخشنده؛ 2- (اَعلام) 1) نام يكي از تيراندازان زمان منوچهر شاه كه ماجراي پرتاب تير او از داستانهاي حماسي است؛ 2) نام پسر دوم كيقباد و برادر كيكاووس، مشهور به كي‌آرش؛ 3) (در شاهنامه) جد اعلاي اشكانيان (= ارشك و اشك).

آرشام : 1- داراي زور خرس، خرس نيرو؛ 2- (اَعلام) پسر آريامنه و پدر ويشتاسپ و نام نیای داریوش بزرگ شاهنشاهِ هخامنشي در قرن 5 پیش از میلاد.

آرمان : 1- آرزو، حسرت، كمال مطلوب، مراد و خواسته؛ 2- تصوراتي كه براي ساختن جنبه‌هاي گوناگون زندگيِ مطلوب در ذهن انسان هاست، آنچه بايد باشد و به آن مي‌انديشيم.

آرمين : (اَعلام) 1) نام چهارمين پسر كيقباد سردودمان كياني؛ 2) نژاد آرمين. + كي آرمين، 2)