حُلما : (عربي) (جمع حَليم) بردباران، صبوران.

حَليا : (عربي) زيور و آرايش.

حليمه : (عربي) (مؤنث حليم) زن خويشتن دار، صبور و با تحمل، دختر بردبار.

حِليه : (عربي) 1- (در قديم) زينت، پيرايه، زيور؛ 2- (به مجاز) مشخصات صورت و اندام.

حماسه : (عربي) 1- كاري افتخار آفرين؛ 2- نوعي شعر؛ 3- دليري، شجاعت، بي‌باكي.

حمده : (عربي) سپاس و شكرگزاري.

حميده : (عربي) 1- (مؤنث حميد) ستوده، پسنديده؛ 2- (اَعلام) مادر امام موسي كاظم(ع).

حميرا : (عربي) 1- (مصغّر حمرا)، زن سرخ و سپيد، زن سرخ؛ 2- (اَعلام) لقبي كه پيامبر اسلام(ص) به عايشه داده بود.

حنا : (عربي) گياهي درختي كه گل‌هاي سفيد و معطر دارد، گرد بسيار نرم سبز رنگي از گياهي به همين نام.

حَنّانه : (عربي) 1- بسيار نوحه كننده، ناله كننده؛ 2- ستوني كه قبل از ساختن منبر پیامبر اسلام(ص) هنگام وعظ به آن تكيه مي‌فرمودند.