اَشواق : (عربی) (جمع شَوق) (در قدیم) شوق ها، آرزومندی ها.

بَدري : (عربي) 1- باراني كه پيش از زمستان ببارد، باراني كه پيش از سرما بيايد؛ 2- بدر بودن، ماه تمام و دو هفته بودن، حالت ماه دو هفته.

بدریه : (عربي) (بدر = ماهي كه به صورت دايره‌ي كامل ديده مي‌شود، ماه شب چهاردهم + ايه/iye-/ (پسوند نسبت))، 1- منسوب به بدر يا ماه شب چهارده؛ 2- (به مجاز) ماه مانند و زيبارو.

اَطهره : (عربي ـ فارسی) (اطهر + ه (پسوند نسبت)) منسوب به اطهر، اطهر.

بَديعه : (عربي) (مؤنث بديع) ، بدیع

اِفتخار : (عربي) فخر، فخر كردن، نازش، نازيدن، سرافرازي.

اََفرا : (در گياهي) 1- درختي از تيره‌ي افراها، اسپندان، اسفندان، بوسياه؛ 2- كلمه تحسين به معني آفرين، مرحبا.

اِفراح : (عربي) (در قديم) شاد کردن.

بَرفين : (برف + ين (پسوند نسبت))، 1- برفي، از جنس برف؛ 2-سفيد مانند برف؛ 3- (به مجاز) زيبا چهره.

افروز : افروختن، افروزنده.